Το αναγκαστικό δάνειο του 1922 ήταν ένα πρωτότυπο μέτρο για την άντληση ρευστότητας από το κράτος. Παρότι περισσότερη σημασία έχει δοθεί στην διχοτόμηση του χαρτονομίσματος, εξίσου σημαντική ήταν και η διχοτόμηση των καταθέσεων που όριζε ο νόμος του αναγκαστικού δανείου.