Προσθήκη νέου σχολίου

Υπάρχει κάποια αμφιβολία ότι το πιο προχωρημένο τραπεζικό σύστημα της εποχής ήταν το Αγγλικό;

Δεν είναι προφανές ότι, οποιαδήποτε άλλου τύπου "αντίληψη" για το τραπεζικό ήταν χωρίς ερείσματα σε πρακτική (ή επιστημονική) θεμελίωση και στηριγμένη σε αυθαίρετα τυχαίες προσεγγίσεις, με μικρή επιτυχία στην παγκόσμια πρακτική;

Χωρίς να στηρίζω την επιβολή κανόνων από ξένους, ή τις κεντρικές τράπεζες ως έχουν, δεν είναι παραλογισμός να αντιμετωπίζεται η καλύτερη παγκόσμια πρακτική --και στις μέρες μας, αυτό θα αφορούσε την επιστημονική γνώση, όπου αυτή έχει φτάσει-- ως πίεση των δανειστών, χωρίς επιχειρήματα και αντιπαράθεση εναλλακτικών;

Είναι βέβαιο ότι τότε --στις αρχές του 20ου αιώνα-- η απομάκρυνση από τον πληθωρισμό φαινόταν ένας άλλος κόσμος, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να θεωρούνταν καλό ή αδιάφορο πράγμα μια πληθωριστική πορεία, καθώς είναι βέβαιη η εξάρτηση από εισαγωγές και τότε, παρά την απόσταση από οποιαδήποτε παγκοσμιοποίηση.

Όσο για το διεθνές οικονομικό συνέδριο των Βρυξελλών, το:
"I.II. [T]he reduction of prices and the restoration of prosperity is dependent on the increase of production, and that the continual excess of Government expenditure over revenue represented by Budget deficits is one of the most serious obstacles to such increase of production [...]"

δεν είναι νεοφιλελεύθερο. Απλώς, θυμίζει λιτότητα. Ο νεοφιλελευθερισμός αφορά την ιδιωτικοποίηση των πάντων κι όχι την αδυναμία Κεϊνσυανών πολιτικών (ο Κεϊνς δεν είχε γράψει ακόμα).