Δραχμή

Κατά την γερμανική Κατοχή ξέσπασε ένα επεισόδιο υπερπληθωρισμού στην Ελλάδα. Ήταν η υπερβολική εκτύπωση χρήματος το αίτιο, ή μάλλον το αποτέλεσμα;

Προσφάτως υπέπεσε στην αντίληψή μου άρθρο-γνώμη του κ. Γιάννη Κουζηνού σχετικά με την πληθωριστική κρίση της Βενεζουέλας, και την οποία ο συγγραφέας χρησιμοποίησε ως επιχείρημα κατά μιας ενδεχόμενης επιστροφής στην δραχμή. Το άρθρο αυτό μου δίνει την αφορμή να συγκεντρώσω κάποιες σκέψεις επί του ζητήματος και ως εκ τούτου είμαι ευγνώμων στον συγγραφέα.

Τι ποσοστό του συνολικού χρήματος κυκλοφορεί σε μετρητά; Πώς εξελίχθηκε αυτό το ποσοστό από το 1836 έως το 1999;

Ένας αιώνας μηνιαίων δεδομένων πληθωρισμού ΔΤΚ σε ένα διάγραμμα.

Where the obols, the iron spits six of which made a drachma, a myth or a historical object? How did we get the proof?

Οι γλωσσολογικές παρατηρήσεις ενός νομισματικού ερευνητή πριν 130 χρόνια μας προκαλούν να ελέγξουμε τις σχέσεις των δύο πολιτισμών και των νομισμάτων τους.

Τι είναι η «μεταλλική δραχμή»; Πώς θεσμοθετήθηκε και πώς χρησιμοποιήθηκε στην δημόσια διοίκηση;

Η λεγόμενη «χρυσή εποχή» της δραχμής χαρακτηριζόταν, εκτός των άλλων, και από μια σειρά ελέγχων και περιορισμών στην έκδοση χρήματος από τις τράπεζες μέσω δανεισμού, που παραπέμπουν σε μια σχεδιασμένη και όχι φιλελεύθερη οικονομία.

Όταν λαμβάνονταν οι κρίσιμες αποφάσεις για την συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η συζήτηση ουσιαστικά δεν έγινε, καθώς τα αντεπιχειρήματα δεν ακούστηκαν. Η κρίση χρέους επιβάλλει την συζήτηση με πιο ισορροπημένο αλλά πολύ πιο βίαιο τρόπο.

Το αναγκαστικό δάνειο του 1922 ήταν ένα πρωτότυπο μέτρο για την άντληση ρευστότητας από το κράτος. Παρότι περισσότερη σημασία έχει δοθεί στην διχοτόμηση του χαρτονομίσματος, εξίσου σημαντική ήταν και η διχοτόμηση των καταθέσεων που όριζε ο νόμος του αναγκαστικού δανείου.