-Papa! what's money?
-What is money, Paul? Money?
-Yes, what is money?
-Gold, and silver, and copper. Guineas, shillings, half-pence. You know what they are?
-Oh yes, I know what they are. I don't mean that, Papa. I mean what's money after all?
Little Paul Dombey, Dombey and Son, by Charles Dickens (1848)

Athanassios K. Boudalis

Τι είναι η «μεταλλική δραχμή»; Πώς θεσμοθετήθηκε και πώς χρησιμοποιήθηκε στην δημόσια διοίκηση;

Τι περιγράφουν οι δείκτες Μi και, κυρίως, με πόση ακρίβεια;

Η λεγόμενη «χρυσή εποχή» της δραχμής χαρακτηριζόταν, εκτός των άλλων, και από μια σειρά ελέγχων και περιορισμών στην έκδοση χρήματος από τις τράπεζες μέσω δανεισμού, που παραπέμπουν σε μια σχεδιασμένη και όχι φιλελεύθερη οικονομία.

Είναι το δόγμα του «επαχθούς χρέους» η σωτήρια λύση στο ελληνικό πρόβλημα; Τι λέει αυτό το δόγμα και ποια η προέλευσή του;

Όταν λαμβάνονταν οι κρίσιμες αποφάσεις για την συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η συζήτηση ουσιαστικά δεν έγινε, καθώς τα αντεπιχειρήματα δεν ακούστηκαν. Η κρίση χρέους επιβάλλει την συζήτηση με πιο ισορροπημένο αλλά πολύ πιο βίαιο τρόπο.

Τα τοπικά νομίσματα, ή LETS (Local Exchange Tradings Systems) γνώρισαν μια περίοδο φήμης στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, υποσχόμενα να υποκαταστήσουν το ευρώ. Τι ελπίδες έχουν βάσει της ιστορικής εμπειρίας;

Η ΟΝΕ, το κατ' εξοχήν νεοφιλελεύθερο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηρίχθηκε με την ίδια ζέση τόσο από τον κόσμο των επιχειρήσεων, όσο και από την Αριστερά, με εντυπωσιακά παρόμοια επιχειρήματα.

Το αναγκαστικό δάνειο του 1922 ήταν ένα πρωτότυπο μέτρο για την άντληση ρευστότητας από το κράτος. Παρότι περισσότερη σημασία έχει δοθεί στην διχοτόμηση του χαρτονομίσματος, εξίσου σημαντική ήταν και η διχοτόμηση των καταθέσεων που όριζε ο νόμος του αναγκαστικού δανείου.

Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν περίπλοκες νομισματικές τεχνικές για να μεταμφιέσουν τις επιτάξεις από τους κατακτημένους λαούς σε απλές εμπορικές συναλλαγές. Έτσι εξασφάλιζαν ότι αυτές θα γίνονταν με μια σχετική ηρεμία, σε χαμηλές τιμές και χωρίς υπερβολικό διαχειριστικό κόστος.

Ο Καποδίστριας οραματίσθηκε το πρώτο, και τελευταίο, άτοκο χαρτονόμισμα του νεοελληνικού κράτους. Οι ιστορικοί και οι οικονομολόγοι έχουν παρανοήσει αρκετές από τις πλευρές του.

Pages